Sprzedaż żywności do Niemiec – HACCP, Zoll, etykiety

Sprzedaż żywności do Niemiec to szansa na rozwój, która wymaga doskonałego przygotowania. Nie wystarczy sprostać ogólnym normom unijnym – każdy produkt spożywczy trafiający na rynek niemiecki musi przejść przez system HACCP, spełnić wymogi celne i sanitarne, a także zostać właściwie oznakowany. Dziś wyjaśniamy, co naprawdę trzeba wiedzieć, aby sprzedawać żywność do Niemiec legalnie, bezpiecznie i skutecznie.

Sprzedaż żywności do Niemiec – wymagania prawne dotyczące

Sprzedaż żywności z Polski do Niemiec wymaga przestrzegania unijnych przepisów higienicznych oraz krajowych regulacji niemieckich. Podstawą jest rozporządzenie (WE) nr 852/2004 – wymagające wdrożenia systemu HACCP – oraz LFBG, czyli niemieckiego kodeksu żywnościowego (Livsmdel‑, Bedarfsgegenstände‑ und Futtermittelgesetzbuch). Dodatkowo obowiązują wymogi celne, weterynaryjne (dla produktów pochodzenia zwierzęcego) i fitosanitarne (dla roślin i opakowań drewnianych).

Sprzedaż żywności do Niemiec  a system HACCP – czym jest?

HACCP (Hazard Analysis Critical Control Points) to obowiązkowy system bezpieczeństwa żywności we wszystkich przedsiębiorstwach przetwarzających i handlujących żywnością zgodnie z roz. II załącznika do roz. 852/2004. Plan HACCP obejmuje identyfikację zagrożeń, krytyczne punkty kontrolne, monitorowanie, działania korygujące i weryfikację. W Niemczech certyfikacja jest wymagana dla większości produktów spożywczych. Warto rozważyć uzyskanie dodatkowych akredytacji, np. ISO 22000 lub IFS/BRC, które budują zaufanie klientów i ułatwiają eksport.

Sprzedaż żywności do Niemiec a Zoll – obowiązki celne

Produkty spożywcze podlegają deklaracji celnej („release for free circulation”) – odprawa odbywa się przez upoważnione urzędy celnicze w Niemczech. W przypadku produktów regionalnych czy przetworów dopuszczalne są uproszczone procedury dla niskowartościowych przesyłek, ale należy skontaktować się z właściwą jednostką kontrolną (Landesamt für Verbraucherschutz) w celu potwierdzenia szczegółów.

Produkty pochodzenia zwierzęcego

W przypadku przetworów mięsnych, rybnych czy mlecznych ważne jest, by zakład był na liście zatwierdzonej przez UE (DG‑SANTE) i wdrożył HACCP zgodnie z rozporządzeniem 852/2004 oraz 853/2004. Towar musi być zaopatrzony w świadectwo zdrowotne, a przy wjeździe podlega kontroli granicznej (dokumentacyjnej, identyfikacyjnej i fizycznej) na podstawie Common Veterinary Entry Document.

Produkty roślinne i regionalne

Eksport przetworów owocowo-warzywnych wymaga zaświadczeń fitosanitarnych – certyfikowanych przez odpowiedni urząd w Polsce i uznawanych przez Niemcy. Drewniane palety użyte do transportu muszą być poddane fumigacji lub obróbce cieplnej, zgodnie z rozporządzeniem 2016/2031 . Produkty regionalne mogą być dopuszczone w ramach szczególnych regulacji UE, ale etykietowanie musi zawierać jasno określone składniki, alergenność i procentową zawartość.

Etykietowanie i materiały opakowań

Opakowania produktów spożywczych przeznaczonych na rynek niemiecki muszą być zgodne z rozporządzeniem (WE) nr 1935/2004, które określa, że materiały mające kontakt z żywnością nie mogą wpływać na jej skład, smak ani bezpieczeństwo. Takie opakowania powinny być odpowiednio oznaczone – symbolem kieliszka i widelca lub informacją „do kontaktu z żywnością”. Z kolei etykiety muszą być sporządzone w języku niemieckim i zawierać wszystkie wymagane dane: nazwę produktu, pełen skład z wyróżnionymi alergenami, ilość netto, datę minimalnej trwałości albo termin przydatności do spożycia, sposób przechowywania oraz dane identyfikujące producenta lub podmiot odpowiedzialny za wprowadzenie produktu na rynek.

Catering i przetwory – szczególne wymogi

Świadczenie usług cateringowych w Niemczech wiąże się z obowiązkiem rejestracji działalności jako zakładu produkującego żywność. Konieczne jest wdrożenie systemu HACCP oraz spełnienie niemieckich wymogów sanitarnych, które regulują zarówno warunki higieny, jak i sposób przygotowywania posiłków. Wszystkie dostawy powinny być odpowiednio dokumentowane, a identyfikowalność partii produktów musi być zapewniona na każdym etapie. Pomieszczenia, w których przygotowywana jest żywność, muszą pozostawać dostępne do kontroli przez właściwe służby. Warto rozważyć wdrożenie certyfikatu ISO 22000, który łączy system HACCP z dobrymi praktykami produkcyjnymi i ułatwia spełnienie wymagań jakościowych stawianych przez niemieckich odbiorców.

Sprzedaż żywności do Niemiec – Strategie wejścia na rynek niemiecki

Wejście na rynek niemiecki warto oprzeć na współpracy z lokalnym partnerem lub przedstawicielem, który zna realia formalne, procedury celne oraz wymagania instytucji kontrolnych. Dużym atutem w kontaktach handlowych, zwłaszcza z sieciami detalicznymi, jest posiadanie uznanych certyfikatów jakości, takich jak IFS czy BRC – często stanowią one warunek dopuszczenia produktu do sprzedaży. W przypadku żywności regionalnej i ekologicznej istotną rolę odgrywają również oznaczenia geograficzne, takie jak DOP czy IGP, a także certyfikaty ekologiczne, które budują zaufanie konsumentów i podkreślają wiarygodność marki.