Podatek dochodowy w Niemczech- Bauabzugsteuer (cz.2)

Podatek dochodowy dla polskich i niemieckich firm budowlanych

Zapraszamy Państwa do drugiej części naszego artykułu dotyczącego podatku dochodowego w Niemczech. Pierwsza jego część mówiąca ogólnie o Einkommensteur jest tutaj.

Bauabzugsteuer to specyficzny rodzaj podatku dochodowego, który jest nałożony na firmy budowlane realizujące prace budowlane na terytorium Niemiec. Zasady funkcjonowania tego podatku są uregulowane w § 48 niemieckiej ustawy o podatku dochodowym (EStG). Podatek od usług budowlanych, który obowiązuje w Niemczech, został wprowadzony 1 stycznia 2002 roku. Jego głównym celem jest przeciwdziałanie nielegalnemu zatrudnieniu w sektorze budowlanym oraz zapobieganie uchylaniu się od płacenia podatków.

Stawka podatku Bauabzugsteuer wynosi 15% wartości świadczonej usługi budowlanej. Kwotę tę potrąca zleceniodawca z rachunku wystawionego przez zleceniobiorcę, a następnie przekazuje te środki do niemieckiego Urzędu Skarbowego. W praktyce oznacza to, że jeśli firma podwykonawcza wystawi rachunek za wykonane prace budowlane, zleceniodawca (np. główny wykonawca) nie opłaca całej należnej kwoty podwykonawcy. Zamiast tego podwykonawca otrzymuje jedynie 85% wartości rachunku, a pozostałe 15% jest przekazywane bezpośrednio fiskusowi. W efekcie podwykonawcze firmy budowlane w Niemczech faktycznie otrzymują pomniejszoną o podatek Bauabzugsteuer należność za swoje usługi.

Podatek dochodowy w Niemczech jest pobierany, gdy usługa budowlana jest wykonywana na terenie tego kraju. W przypadku, gdy polska firma realizuje w Niemczech usługę budowlaną, niemiecki odbiorca tej usługi ma obowiązek zatrzymać 15% wartości wystawionego rachunku i przelać te środki na konto niemieckiego Urzędu Skarbowego. Przykładowo, jeśli polska firma wystawia rachunek na kwotę 10.000 euro, niemiecki odbiorca zatrzymuje 1.500 euro (czyli 15%) i przekazuje te pieniądze do fiskusa, a polska firma otrzymuje pozostałą kwotę 8.500 euro.

Podatek Bauabzugsteuer musi zostać odprowadzony na konto fiskusa do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykonano usługę budowlaną. Jeśli więc usługa została zrealizowana w styczniu, podatek należy zapłacić do 10 lutego. Jeśli jednak niemiecka firma świadczy usługę budowlaną poza granicami Niemiec, na przykład w Austrii, podatek Bauabzugsteuer nie jest wówczas naliczany ani odprowadzany.

W sytuacji, gdy zleceniodawca nie potrąci obowiązkowych 15% z kwoty rachunku, grozi mu kara grzywny do 25.000 euro, a w przypadku poważniejszych naruszeń (np. w przypadku usług o dużej wartości), zaniechanie potrącenia podatku może skutkować karą pozbawienia wolności.

Podatek dochodowy w Niemczech w kontekście pojęcia Bauabzugsteuer pojawiło się po raz pierwszy w niemieckim prawodawstwie 30 sierpnia 2001 roku wraz z wprowadzeniem ustawy o ograniczeniu nielegalnych działań w branży budowlanej. Następnie zostało ono włączone do niemieckiej ustawy o podatku dochodowym oraz do niemieckiej ordynacji podatkowej. W efekcie wszystkie usługi budowlane wykonywane na terenie Niemiec po 31 stycznia 2001 roku podlegają opodatkowaniu Bauabzugsteuer.

Zgodnie z § 48 ustęp 1 strona 2 niemieckiej ustawy o podatku dochodowym usługą budowlaną są wszelkie prace mające na celu produkcję, naprawę, konserwację, modyfikację lub usunięcie obiektów budowlanych.

Kwoty wolne od podatku i ulgi w Niemczech

Osoby pracujące w Niemczech są zobowiązane do płacenia podatku dochodowego, znanego jako Einkommensteuer. Podatek ten obejmuje zarówno dochody uzyskane na terenie Niemiec, jak i dochody pochodzące z zagranicy, jeśli osoba posiada miejsce zamieszkania lub stałego pobytu w Niemczech.

Istnieje kilka kwot wolnych od podatku, które mogą znacząco obniżyć podstawę opodatkowania. Na przykład w 2018 roku kwota wolna od podatku wynosiła 9.000 euro dla osób samotnych i 18.000 euro dla małżeństw. Dodatkowo przysługują ulgi, takie jak 2.412 euro na każde dziecko oraz 1.320 euro związane z wychowaniem, opieką lub nauką zawodu. Istnieje także wiele innych ulg i możliwości odliczeń od podatku.

Niemiecka ustawa o podatku dochodowym wyróżnia dwa rodzaje obowiązku podatkowego: ograniczony i nieograniczony. Ograniczony obowiązek podatkowy dotyczy osób zatrudnionych przez okres do 183 dni w roku, co odpowiada około sześciu miesiącom. Natomiast nieograniczony obowiązek podatkowy obejmuje osoby, które pracują w Niemczech przez więcej niż 183 dni w roku, czyli przez okres dłuższy niż pół roku.

Przed przystąpieniem do obliczeń podatkowych lub analizowania tabel warto pamiętać, że dochód podlegający opodatkowaniu musi przekroczyć kwotę wolną od podatku, znaną jako Grundfreibetrag. W 2018 roku wynosiła ona 9.000 euro dla singli oraz 18.000 euro dla małżeństw.