Niemcy, jako jeden z największych graczy na europejskim rynku biznesowym, oferują różnorodny wachlarz dostępnych form prowadzenia działalności gospodarczej, dostosowany do różnych potrzeb przedsiębiorców. Działalność biznesową na terenie Niemiec można prowadzić jednoosobowo lub jako spółka. Pewnym odstępstwem jest tutaj jednoosobowa spółka, w przypadku której spółka np. GmbH ma tylko jednego wspólnika – osobę fizyczną.  Generalnie rodzaje działalności w Niemczech można podzielić na 2 grupy pod względem ochrony prywatnego mienia wspólników:

• firma powiązana jest w 100% z majątkiem wspólnika, co wpływa na jego osobistą odpowiedzialność za zobowiązania (wszelkiego rodzaju działalności gospodarcze oraz spółki osobowe),

• firma jest niezależna od majątku wspólnika (wspólników) i sama odpowiada za swoje zobowiązania do wysokości wpłaconego kapitału zakładowego (spółki kapitałowe).

Działalność gospodarcza (popularnie zwana „Gewerbe”, choć ten termin jest znacznie szerszy) to nic innego jak firma jednego przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną, tzw. działalność na własny rachunek („Einzelunternehmer”). Zaletami takiej formy prowadzenia biznesu jest szybkość jej założenia oraz duża elastyczność. Do głównych wad należy przede wszystkim odpowiedzialność osobista właściciela firmy z jej ewentualne zobowiązania oraz mniejszy prestiż niż np. spółki GmbH. Podjęcie działalności gospodarczej w tej formie wymaga zgłoszenia do odpowiedniego urzędu ds. działalności gospodarczej (Gewerbeamt) oraz rejestracja podatkowa. Zalecane jest wpisanie firmy do rejestru handlowego, co podnosi wiarygodność przed partnerami biznesowymi.

Wyróżniamy także inne niż popularna „gewerba” formy prowadzenia działalności jak np. „Freiberufler”, czyli osoba wykonująca tzw. wolny zawód. Lista wolnych zawodów jest ustawowo określona i nie każdy może takie wykonywać, gdyż wymagają zdobycia odpowiednich kwalifikacji oraz specjalizacji (np. prawnicy, czy lekarze).

Spółki osobowe to podmioty powstałe na podstawie umowy zawartej między co najmniej 2 osobami fizycznymi lub prawnymi. Zaletami takiej formy prowadzenia działalności jest przede wszystkim brak wymagań dotyczących minimalnego kapitału. Do minusów należy przede wszystkim osobista odpowiedzialność wspólnika za zobowiązania. Spółkami osobowymi dopuszczalnymi przez niemieckie prawodawstwo są:

• spółka cywilna ”Gesellschaft bürgerlichen Rechts” (GbR) – jest to firma powstała z  połączenia dwóch działalności gospodarczych prowadzonych przez osoby fizyczne  poprzez zawartą umowę między nimi na prowadzenie spółki, często spotykana wśród przedsiębiorców budowlanych, z których każdy posiada określone uprawnienia zawodowe.

• spółka jawna „Offene Handelsgesellschaft” (OHG) – tworzone są przez co najmniej 2 osoby, z których każda zobowiązana jest do prowadzenia spraw spółki i odpowiada solidarnie za zobowiązania.

• spółka komandytowa „Kommanditgesellschaft” (KG) – jest to rodzaj spółki, w której co najmniej jeden z wspólników, zwany komplementariuszem, ponosi nieograniczoną odpowiedzialność za zobowiązania spółki, podczas gdy inni wspólnicy, komandytariusze, odpowiadają jedynie do wysokości swojego wkładu. Jest to swego rodzaju hybrydowa struktura, łącząca cechy spółki osobowej i spółki kapitałowej.

• spółka partnerska „Partnerschaftsgesellschaft” (Partnerschaft) – ta forma działalności zarezerwowana jest wyłącznie dla reprezentantów tzw. wolnych zawodów (architekci, lekarze, prawnicy), którzy mogą się łączyć w celu wykonywania wspólnie działalności.

Spółki kapitałowe to formy prawne posiadające autonomię prawną i organizacyjną, niezależną w znacznym stopniu od ich założycieli, zapewniające ochronę ich odpowiedzialności pod warunkiem spełnienia ustawowych przesłanek (jak np. wpłata kapitału założycielskiego). Niemiecki system prawny wyróżnia następujące rodzaje spółek kapitałowych:

• spółka akcyjna Aktiengesellschaft (AG) – Jest to najbardziej zaawansowana i prestiżowa forma działalności, która wymaga wniesienia kapitału w wysokości nie mniejszej niż 50 tys. euro. Właściciele spółki, czyli akcjonariusze, ponoszą ryzyko funkcjonowania spółki wyłącznie do wysokości wpłaconego kapitału. Struktura organizacyjna AG jest rozbudowana i służy zapewnieniu pełnej transparentności jej działania i kontroli odpowiednich instytucji, zwłaszcza w przypadku publicznej emisji akcji.

• spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Gesellschaft mit beschränkter Haftung (GmbH) – to najpopularniejsza forma spółki kapitałowej posiadjącej organy: zgromadzenie wspólników, czy zarząd, a odpowiedzialność wspólników ogranicza się do wpłaconego kapitału zakładowego. Minimalny kapitał zakładowy wynosi 25 tys. euro.

• uproszczona spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Unternehmergesellschaft (haftungsbeschränkt) (UG) tzw. Mini-GmbH – forma spółki GmbH, w której wymagania kapitału zakładowego ograniczone są do wpłaty 1 euro. Zgormadzony kapitał spółki w miarę jej rozwoju przechodzi w późniejszy wkład w przekształcenie jej w GmbH. Spółka jest dobrym rozwiązaniem dla przedsiębiorców planujących szybki rozwój bez posiadanego dużego kapitału na starcie.

• spółka komandytowo-akcyjna Kommanditgesellschaft auf Aktien (KGaA) – to popularna forma spółki w Niemczech, szczególnie w przypadku dużych przedsiębiorstw, które chcą pozyskać kapitał na rynku publicznym poprzez emisję akcji. Ta struktura umożliwia kombinację cech spółki osobowej i spółki akcyjnej, co daje pewną elastyczność organizacyjną.

Poza wymienionymi formami prowadzenia działalności w Niemczech, dopuszcza się także tworzenie innych organizacji, do których należą: spółdzielnie (Genossenschaft), fundacja (Stiftung), oddziały zagranicznych przedsiębiorstw (Niederlassung), czy przedstawicielstwo (Repräsentanz).